İnsan doğduğu yeri seçemez. Seçemez arkadaş, annesini, babasını, kardeşini, ülkesini, ülkesinin bölgesini. Ve emin olun kaderinin % 90 ı bunlara bağlıdır insanın. O yüzde % 10 luk bölümün kaderini değiştirdiği insanlar arasında kalabilmek de kolay değildir.
Hindistan’da doğan, o babasının tekerleklerinden biri patlak olan 3 tekerlekli bisikletiyle hamallık yaparak büyütmeye çalıştığı çocuk; tabanları araba lastiğinden olmayan ilk terliğe sahip olduğunda hissettiği mutluluğu, Norveç’te doğan o altın sarısı saçlı kız hiçbir zaman hissedemeyecektir. Çünkü o kızın sahip olduğu şeyler mutluluk eşiğini Empire State in 3 asansörle çıkılabilen katlarına kadar yükseltmiştir.
Tamam fakirlik güzeldir, ulvidir, insana mutlu olmak için maddiyata ihtiyaç olmadığını gösterir ama bahsetmek istediğim bu değil.
Bahsetmek istediğim şu; dedik ya % 90 ihtimalle o doğduğun yerde sana biçilmiş hayatı yaşayıp orada öleceksin. % 10 ihtimalle de ya kaybedecek şeylere sahip olmadığı için her şeyi geride bırakıp gidenler, bir diğeri kaybedeceklerini göze alarak; kaynayan suyun içinden o kurbağalardan çoğunun hiçbir zaman yapmayacağı gibi çıkıp gidebilir ve kendine bambaşka bir hayat kurabilir. Daha iyisini görüp, aza kanaat etmediği için çok mutlu olabilir.
Burada apayrı konuşulabilecek konular var. Geri bıraktıklarına üzülmeyenler için bir miktar kolay olabilir belki herşey. Paradigma; insanın geri bıraktıklarının kaybetmeye deyip değmeyeceği hakkında vereceği kararın kişiye özel olması.
% 10 içinde saydığım ve kaderine boyun eğmemek için silkinen kişi neden ben olamıyorum?
Daha iyisini bilmeyip kalmak ayrı bir konu, daha iyisini bilip kalmak ayrı. Bilmemek mutluluk mudur?
Bu hayat yaşamak istediğiniz hayat değilse, neden bırakıp gidemiyoruz? Herkes hür iradesiyle karar verir. Şu an bu yazıyı okumak istediğin için okuyorsun. Kapatıp, çıkabilirsin. Şu an burada olmak istediğin için buradasın. Antalya’da, Bursa’ da, California’da, Cape Town’da olabilirdin ama değilsin buradasın, neden?
Bu yazı sana her şeyin cevabını verebileceğim bir yazı değil, maalesef ben de bu sorulara yanıt arıyorum. Sadece farkındalık oluşturmak için yazılmış birkaç soru işareti.
ATIL UZUN
